Bacanal Chipote, dansen op de doden - Lleca Teatro (Nicaragua)

Bacanal Chipote, dansen op de doden, is een voorstelling gemaakt door Nicaraguaanse theatergroep Lleca Teatro. Vorig jaar deden zij mee aan massale protesten tegen de regering, die op bijzonder gewelddadige wijze onderdrukt werden. Terwijl de mensen barricades en wegversperringen opwierpen, universiteiten bezetten en massaal de straat op gingen, rukte de regering met de politiemacht uit, bewapende zij paramilitaire groepen en schoot zij met scherp op de betogers. Temidden van meer dan 300 doden, duizenden gewonden en meer dan 800 politieke gevangenen vragen de acteurs zich af: wat doet de macht? Is dit het einde van een tijdperk? Kunnen wij nog wel helen?

De theatergroep gaat op zoek naar antwoorden in hun lichamen. Gewonde lichamen die nog nabeven van het geweld; die deze ‘macht’ aan den lijve ervaren hebben. Zij gaan op zoek naar het gevoel, naar de menselijkheid, naar het verzet en de confrontatie met de decadentie. Met Bacanal Chipote, dansen op de doden, onderzoeken zij “ik voel, dus ik ben” in plaat van “ik denk, dus ik ben.” Door middel van beeld en beweging onderzoeken zij hun wonden en littekens, maar ook die van hun land: een land van opstand en verzet, van oorlog en onderdrukkingen verkleed als ‘vrede’. Ze stellen zich de geboorte van de twijfel voor, van de verdenking, en daarmee van een nieuw begin.