"Ik stond bij Woningnet op de wachtlijst en dacht dat ik geen kans maakte voor deze nieuw opgeleverde woning, maar het bleek dat veel mensen de benedenwoning afwezen wegens inbraak gevaar. Er zijn inderdaad 4 buitendeuren, dat komt omdat er nu 1 woning zit achter een gevel waar er vroeger 2 stonden. Ik vond het geen probleem en kreeg de woning.
Toen ik eenmaal in deze buurt woonde ben ik mee gaan doen aan het 4 mei ritueel 'Namen en Nummers' en las het boek van Rogier 's Gravendeel. Ik ben er achter gekomen dat op deze plek de visboer Cohen met zijn gezin gewoond heeft. Net als 1400 andere Joodse bewoners van deze straat is hij in de oorlog weggehaald en vermoord. De straat loopt tot aan de Amstel en in dit gedeelte woonde veel kleine handelaars, scharrelaars, in het stuk voorbij de Wibautstraat was het sjieker; daar woonde de kleine middenstand. Maar in de oorlog maakte dat niets uit....
Zelf kom ik niet uit Amsterdam, op mijn 25e kwam ik via een vriendin- die actief was in de kraakbeweging- naar de 3e Oosterparkstraat, aanvankelijk inwonend. Ik was meteen enthousiast kraker en activist, deed mee met het opknappen van leegstaande woningen, acties om de buurt voor sloop te behoeden, dichtgetimmerde woningen openbreken, kinderactiviteiten en cabaret organiseren, vrouwen mobiliseren e.d. We zaten heel veel in het buurthuis en waren ook veel op straat te vinden. We waren een mix van Amsterdamse buurtbewoners, studenten en krakers, kenden elkaar. Na een tijdje kwam ik in de 2e Oosterparkstraat te wonen op een 3e etage. Daar is op een gegeven moment brand gesticht overdag, die is niet goed geblust en 's nachts sloegen de vlammen uit het dak. We konden alleen ons vege lijf redden, maar kregen geen tijdelijk onderdak of opvang van de gemeente omdat wij krakers waren. Eigenlijk kregen we min of meer de schuld van de brand, de gemeente wilde gewoon graag dat we weg gingen. Samen met buurtwerker Harry klaagden we de gemeente aan, zonder resultaat. Ik geloof niet dat er ooit goed onderzocht is hoe de brand kon ontstaan.
Na die brand woonde ik weer in de 3e Oosterparkstraat op een verdieping , heerlijk met een eigen douche en een balkonnetje. De zolder hebben we doorgebroken naar de volgende woning waar ook krakers woonden. Gezamenlijk gebruikten we die zolder om te eten en plannen te maken. Ook hadden we er een ligbad in gebouwd. Allemaal heel betrokken, ik heb ook nog meegedaan met de acties voor behoud van de 'Blaaskop'.
Desalniettemin ben ik in 1982 vertrokken naar Zuid Amerika, waar ik meer dan 30 jaar met veel plezier gewoond en gewerkt heb. En nu ben ik weer terug in een buurt waar ik voor gestreden heb. Een gek gevoel".
Lees verder op de website van het Geheugen van Oost
